Dostałam...

... pierwszy prezent pod choinkę.

Diagnozę pani neurolog.

A właściwie jej specyficzny brak.

Zespół psychosomatyczny.

Głowa nie nadąża za tym, co dzieje się w moim życiu.

Za problemami, kłopotami, zmartwieniami, troskami, niepokojami.

I w ramach tego nie nadążania, niejako zastępczo, wytwarza objawy choroby.

Żeby odgonić z głowy wszystkie problematyczne kwestie.

Żeby właściciel głowy przestał się przejmować, a zajął się "chorobą".

Żeby właściciel głowy zajął się swoim organizmem.

Żeby rzeczony właściciel nie przemęczał rzeczonego organizmu.

To prawda - jestem nerwusem.

Mam tak, że kryje swoje emocje.

Nie umiem o nich głośno mówić.

Wiele błahych problemów urasta w mojej głowie do gigantycznych rozmiarów.

Dużo czasu musi minąć żebym się z czymś uporała.

Pani neurolog długo ze mną rozmawiała.

Stwierdziła, że bardzo wiele się w moim życiu wydarzyło przez ostatni rok, dwa.

I to musiało, przy moim charakterze, znaleźć jakieś ujście, skoro sobie nie do końca ze wszystkim radzę.

Ukłuło mnie to nieco. Nie powiem.

Ja sobie nie radzę?! - chciałam zakrzyknąć.

Ale to prawda - nie radzę sobie.

Zajmuję się wszystkim i wszystkimi dookoła, tylko nie sobą.

Spycham swoje niepokoje i smutki na dalszy plan.

Tak jest łatwiej.

Może powinnam zacząć się "rozliczać" ze swoimi problemami na tym blogu?

Może to taki mały kroczek do pozamykania pewnych spraw?

*          *          *

W mieszkanku pachnie piernikiem.

I goździkami.

Popełniłam też czyn czysto świąteczny - powiesiłam lampki na oknie.

Pani Tuja dostała świeżą wodę i zaczęła delikatnie pachnieć lasem.

Na stole położyłam czerwony obrus ze złotymi choinkami.

Spakowałam prezenty.

Zrobiło się przytulnie.

Jutro po pracy będę się pastwić nad makowcem.

I mam nadzieję, że mnie nie pokona ;)

*         *          *

  Marzy mi się jeszcze malutki ostrokrzew.

Orientuje się ktoś czy mają takowe w kwiaciarniach?